Rehabilitacja ze wskazań neurologicznych
Tlenoterapia hiperbaryczna wpływa na odzyskanie przez pacjentów funkcji neurologicznych. Jest to możliwe dzięki poprawie metabolizmu komórkowego oraz usunięciu toksyn z krwioobiegu. Przez wzgląd na te czynniki jest stosowana w rehabilitacji neurologicznej.
Komora hiperbaryczna umożliwia dostarczenie do organizmu tlenu pod zwiększonym ciśnieniem, który dotlenia mózg zwiększając jego aktywność, przez co wspomaga pracę układu nerwowego. Tlen hiperbaryczny ma zbawienny wpływ na wiele schorzeń neurologicznych:
- poprawia metabolizm w tkance nerwowej,
- ożywia i pobudza uśpione komórki, przywracając ich właściwe funkcjonowanie,
- poprawia warunki przepływu w mikrokrążeniu,
- podnosi aktywność mózgu i koncentrację,
- łagodzi stany depresyjne,
- łagodzi obrzęk mózgu,
- ochronnie wpływa na skutki udaru mózgu,
- przyczynia się do zmniejszenia stopnia uszkodzenia mózgu, powstałego w wyniku udaru lub wylewu, a nawet do odwrócenia dysfunkcji (badania naukowców z Uniwersytetu w Tel Awiw dowodzą, że stan osób poddanych terapii hiperbarycznej znacznie się poprawił, dochodziło do ustąpienia paraliżu, wzrostu czucia i powrotu mowy, uśpione neurony zaczęły ożywać nawet po 3 latach od udaru), przyczynia się do zmniejszenia stopnia uszkodzenia mózgu, powstałego w wyniku udaru lub wylewu, a nawet do odwrócenia dysfunkcji
- ma zastosowanie w porażeniach mózgowych i pourazowych uszkodzeniach mózgu,
- przyczynia się do zmniejszenia obrzęku i zwiększenia elastyczności erytrocytów,
- zwiększa przepuszczalność do komórek źle ukrwionych (tlen jest w stanie trafić do miejsc, gdzie w normalnych warunkach byłoby to niemożliwe).
Dzięki zabiegom tlenoterapii hiperbarycznej dochodzi do powstania nowych naczyń krwionośnych, a dzięki stymulacji komórek macierzystych, których liczba zwiększa się aż ośmiokrotnie, do regeneracji uszkodzonych komórek i tkanek. Można więc stwierdzić, że zabiegi w komorze hiperbarycznej to idealny sposób na rehabilitację neurologiczną, a przy tym na długowieczność i spowolnienie procesów starzenia się.
Gazy pod zwiększonym ciśnieniem (hiperbarycznym) są w stanie znacznie szybciej dyfundować do płynów i gromadzić się w zwiększonych stężeniach, co wpływa na kilkakrotne stężenie tlenu w krwinkach czerwonych, osoczu, układzie limfatycznym i płynie mózgowo – rdzeniowym, co z kolei wpływa pozytywnie na poprawę krążenia krwi. Tlenoterapia hiperbaryczna zapobiega przedwczesnemu starzeniu się także poprzez:
- zmniejszenie stanu zapalnego i dotlenienie wszystkich tkanek ustroju,
- wpływ na regenerację nabłonka,
- stymulujący wpływ na fibroblasty odpowiedzialne na syntezę włókien zapewniających elastyczność skórze – kolagenu i elastyny,
- spowolnienie procesu degeneracji ustroju,
- doprowadzenie składników odżywczych do odległych i niedotlenionych komórek ciała,
- stymulujące działanie na układ immunologiczny,
- zwiększenie tempa metabolizmu i przyśpieszenie przemiany materii, powodujących bardziej efektywną utratę nadmiaru masy ciała i wyszczuplenie sylwetki.
Naukowcy z Uniwersytetu w Tel Awiw pod kierownictwem Dr Shai Efrat przeprowadzili badania w, według których dzięki zastosowaniu terapii hiperbarycznej w rehabilitacji neurologicznej można odwrócić dysfunkcje powstałe po udarze mózgu. Uśpione neurony zaczęły ożywać nawet po 3 latach po udarze.
Choroba Alzheimera
Choroba Alzheimera jest jednym z największych problemów medycznych i społecznych naszych czasów. To przewlekłe, postępujące schorzenie mózgu jest najczęstszą przyczyną otępienia u osób powyżej 65 roku życia. Zaburzeniu ulegają wyższe funkcje korowe takie jak pamięć, myślenie, orientacja, liczenie, zdolność uczenia się, język i ocena sytuacji. W późniejszych stadiach choroby występują również zaburzenia świadomości. Choć przyczyny rozwoju choroby Alzheimera nie są do końca poznane, już we wczesnych stadiach rozwoju tej postaci otępienia, czynnościowe badania obrazowe takie jak emisyjna tomografia komputerowa pojedynczego fotonu i emisyjna tomografia pozytonowa, wykazują typowe dla choroby Alzheimera zaburzenia metabolizmu i zmniejszenie przepływu krwi w okolicach ciemieniowych i skroniowych.
Terapia hiperbaryczno – tlenowa poprzez stymulację metabolizmu komórkowego, zwiększenie natlenowania krwi krążącej oraz stymulację procesu angiogenezy naczyń mózgowych (tworzenia nowych naczyń krwionośnych mózgu) może zatrzymać lub znacznie spowolnić progres choroby Alzheimera poprzez lepsze odżywienie okolicy ciemieniowo – skroniowej. Stosowanie HBOT może stanowić nie tylko element rehabilitacji neurologicznej, ale również doskonałą, nieinwazyjną formę profilaktyki rozwoju zespołów otępiennych poprzez stymulację dotlenienia i metabolizmu komórek mózgu.
HBOT jako metoda nieinwazyjna, stosowana w rehabilitacji neurologicznej, w przeciwieństwie do farmaceutyków nie stanowi obciążenia dla organizmu i może być stosowana długoterminowo. HBOT jako rehabilitacja neurologiczna znacząco przyczynia się do redukcji markerów stanu zapalnego w organizmie, usprawnienia funkcjonowania układu limfatycznego, metabolizmu wątroby, śledziony oraz tarczycy przyczyniając się do szybszej eliminacji toksyn i poprawy kondycji oraz funkcjonowania ustroju.
Redukcja stanu zapalnego oraz stymulacja neowaskularyzacji niedotlenionych obszarów mózgu stanowi przekonujące podstawy dla stosowania HBOT u osób z chorobą Alzheimera.
Stwardnienie rozsiane
Stwardnienie rozsiane (SM) to przewlekła, zapalna, demielinizacyjna choroba ośrodkowego układu nerwowego, w której dochodzi do wieloogniskowego uszkodzenia tkanki nerwowej. Jej przyczyna wciąż pozostaje nieznana. Najnowsze doniesienia wskazują, że przyczyną SM może być przewlekła mózgowo – rdzeniowa niewydolność żylna, a także idące za tym niedotlenienie organizmu. Tlenoterapia hiperbaryczna (HBOT) zyskuje w Polsce coraz większą popularność przy leczeniu stwardnienia rozsianego, choć trzeba dodać, że jest terapią wspierającą, a nie podstawową.
Skuteczność tlenoterapii hiperbarycznej w SM tłumaczy się możliwością przywrócenia prawidłowego funkcjonowania uszkodzonych komórek nerwowych pod wpływem zwiększonej ilości tlenu, czego rezultatami jest często zatrzymanie procesu chorobowego, a w niektórych przypadkach nawet cofnięcie części objawów.
Tlenoterapia hiperbaryczna poprzez zwiększenie dotlenienia tkanek powoduje także:
– zmniejszenie stanu zapalnego,
– zmniejszenie bólu,
– zmniejszenie spastyczności,
– poprawę funkcji motorycznych,
– wzrost odporności organizmu na infekcje,
– poprawę funkcji poznawczych,
– zmniejszenie stanów depresyjnych.
HBOT jest zabiegiem całkowicie bezpiecznym, nie niosącym za sobą efektów ubocznych.
Udowodniono, że najkorzystniejszy wpływ przy leczeniu stwardnienia rozsianego mają ciśnienia poniżej 2,0 atm.
Na stronie międzynarodowej poświęconej tlenoterapii hiperbarycznej znajdujemy także krótką adnotację pacjenta, który zmagając się z przewlekle postępującą postacią stwardnienia rozsianego, dzięki leczeniu HBO od 20 lat nie ma progresji choroby.
Udar mózgu
Tlen jest naturalnym lekiem, najważniejszym składnikiem odżywczym i elementem najbardziej niezbędnym do życia. Hiperbaryczna terapia tlenowa jest wyjątkowym i ważnym zabiegiem, który wykorzystuje tlen pod ciśnieniem do korekcji i leczenia chorych po udarze mózgu i traumatycznym urazie mózgu. (TBI). Pierwsze kliniczne zastosowanie tlenu hiperbarycznego do leczenia pacjentów po udarze mózgu odnotowano w 1965 roku i wiele badań zostało przeprowadzonych od tego czasu udowodniając jego bezpieczeństwo i efektywność.
Większość ludzi wierzy, że udar mózgu jest wynikiem śmierci komórek mózgowych!
W ciągu ostatnich 25 lat powstała i nadal ewoluuje koncepcja, która mówi, że śmierć komórek mózgu występuje tylko gdy przepływ krwi spada poniżej pewnego poziomu (ok. 8-10 ml/100 gr./min.), a przy nieco wyższych poziomach tkanka pozostaje żywa, ale nie jest w stanie funkcjonować /stan uśpienia/. Tak więc w ostrym udarze mózgu centralna tkanka mózgowa rdzenia może umrzeć, podczas gdy w tkankach obwodowych może pozostać przy życiu przez wiele lat po początkowym urazie, w zależności od ilości krwi jaką tkanka mózgowa otrzymuje.
Te obszary mózgu, które są uszkodzone i nie otrzymują wystarczającej ilości krwi w wyniku udaru lub urazu są obecnie określane jako „półcień niedokrwienny”. Jest to obszar, który otacza rdzeń z zawału (martwej) tkanki. Te „obszary” tkanki nie otrzymują wystarczającej ilości tlenu do funkcjonowania i utrzymania życia. Te komórki mózgowe zostały opisane jako „uśpienie neuronów”, czy też „trwanie na biegu jałowym”. Neurony te nie funkcjonują, ale anatomicznie są nienaruszone i mogą się zregenerować. Aby wyjaśnić to zjawisko w sposób prosty wszystkim czytelnikom, wyjaśniam, że niektóre komórki mózgu kiedy są chore to zachowują się podobnie jak my, kiedy jesteśmy chorzy, chcemy położyć się i nie robić nic. Każdy z nas wydaje się wtedy być bardziej marudnym, zmęczonym i poirytowanym niż kiedykolwiek. Te chore komórki mózgowe często są odpowiedzialne za udar lub TBI w momencie kiedy osoba jest w złym humorze, rozdrażnienia, zmęczona, przygnębiona w depresji, itp., ponieważ komórki w tym czasie w emocjonalnych i poznawczych obszarach mózgu nie działają skutecznie.
Głównym szkodliwym zjawiskiem w procesie, który występuje w ostrym udarze mózgu lub TBI jest obrzęk (obrzęk tkanek w wyniku uszkodzenia). Obrzęk może trwać nawet do 9 – 12 miesięcy. Ważne aby rozwiązać w tym czasie wpływ obrzęku na zamknięte naczynia krwionośne mózgu i umożliwić swobodny przepływ krwi do uszkodzonych tkanek. Jeśli obrzęk zniknie, niektóre naczynia krwionośne odzyskają swoją prawidłową przepustowość i prawidłowy przepływ krwi zostanie wznowiony.
Innym procesem, który występuje w pierwszym roku po udarze jest neowaskularyzacja, znana również jako angiogeneza. Jest to proces tworzenia nowych naczyń włosowatych. Tak więc w ciągu pierwszego roku po udarze lub TBI, drogi dla nowej krwi są stymulowane, aby dostać się do niedokrwionych półcieni i ponownie dostarczyć im nowej porcji krwi.
Hiperbaryczny tlen działa na rzecz poprawy stanu pacjentów poprzez naprawę i tworzenie nowych naczyń krwionośnych uszkodzonych części mózgu. Po niedokrwieniu tkanki nie cierpią już z powodu braku tlenu, są w stanie rozpocząć naprawę poszkodowanych neuronów, komórek glejowych i macierzy zewnątrzkomórkowej. Tworzenie nowych naczyń krwionośnych występuje jako bezpośredni skutek codziennych zabiegów hiperbarycznych. Proces ten nie występuje z czystym tlenem w normalnych warunkach ciśnienia atmosferycznego. Liczba zabiegów potrzebnych jest różna dla każdego pacjenta, lecz znane są przypadki poprawy stanu pacjentów (Joe Chal).
Normobaria realizuje wszystkie pozytywne działania Hiperbarycznej Terapii Tlenowej (HBOT) w dodatku powiększając ich efektywność dzięki dwutlenkowi węgla i wodorowi, jednocześnie eliminując wszystkie jej zagrożenia i ryzyka jak i wszelkie jej niedogodności.